Cão zijn verhaal bracht me dichterbij de woonproblematiek van de metropool São Paulo. Waar pessoas (mensen) dat landschap downtown trachten op te eisen. Cão woont daar samen met zijn vriendin Catarina in een appartementsblok die reeds in 1997 door mensen wordt bezet. Doorheen de jaren is het een toevluchtsoord voor creatieve mensen geworden waarbij elk zijn eigenheid aan het gebouw heeft toegevoegd.

Cão en Catarina boden me een verblijf bij hen thuis aan. Zo woonde ik samen met hen in een kamertje van 3 op 4 meter. Na de goedkeuring van de wekelijkse raad van bewoners kon ik daar een maand verblijven. Al heeft het gebouw sinds de eerste bezetters geen structureel onderhoud gekregen en verkeerd het naar Westerse normen in een slechte staat.

Downtown Sao Paulo is een andere wereld één waar armoede je omringt. Het is daar gebruikelijk geworden dat leegstaande gebouwen, appartementsblokken geoccupeerd worden en dit vanuit een noodzaak. Aangezien ze tot op vandaag en in de nabijheid op hun overheid geen toekomst kunnen bouwen, worden mensen verplicht om zichzelf te organiseren.

Het gebouw is als het ware een toevluchtsoord voor Brazilianen met Afrikaanse roots. Sommige proberen zich als artiest in deze wereld te plaatsen andere tonen hun kunsten voor stilstaande auto`s.