Fietsend doorheen de Verenigde Staten ging ik opzoek naar het moment waarop het individu zich voor de camera afzondert. Daar in het gecultiveerde landschap vind ik de struggle van het individu terug. Het kille stadslandschap van de mega steden die met veel gelijkenissen hebben met de steden uit de sciensfictionfilms van de 20ste eeuw. Temidden van dat troosteloze landschap vind je de mens terug. Op zoek naar kansen, geld en een beter leven trekken we naar de steden. Welke invloed hebben de fysieke veranderingen van het landschap op de persoonlijke, warme, intieme, en sociale eigenschappen van de mens?